InThe undertaking van Audrey Magee is Peter Faber een Duitse soldaat aan het front in Rusland. Hij trouwt met een hem onbekende Berlijnse. Het gearrangeerde huwelijk levert hem verlof op. Zijn bruid, Katharina Spinell, zou bij zijn overlijden een weduwepensioen ontvangen. Zij kiest hem vanwege de aders op zijn handen, die goed zichtbaar zijn op de foto, hij is aangenaam verrast door hoe ze er in het echt uitziet. Wanneer de twee elkaar in Berlijn ontmoeten in de flat van haar verstikkende ouders, bloeit er, tot hun beider verbazing, echte liefde op.

Magee schrijft in korte, eenvoudige zinnen die elliptisch aandoen. Conversaties aan het front over de zin en onzin van een trek naar het oosten lijken bij momenten geplukt uitWachten op Godot.

De Spinells ruilen hun beschroomde vertrekken in voor een riante flat met weelderige balkons. De vader is maatjes met een kopstuk van de nazi's, hij vocht samen met de man tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Peter Faber trekt dieper het oostfront in, waar kou en honger hun klauwen in de mannen zetten. Magee laat mooi zien hoe liefde en haat in één lichaam kunnen huizen. Geen van haar personages heeft een onberispelijk moreel palmares en dat is interessant.

The undertaking is geen lijvig werkstuk; de schrijfster roept door middel van enkele beelden - zwarte, bevroren tenen, de benepenheid van de schuilkelder - een wereld op. Het is een sombere wereld vol verval, verlies en trauma.

Magees stijl is niet memorabel, al beklijft het beeld van de uitgemergelde soldaten in de kou. Bevroren sprinkhanen, noemt de schrijfster ze.

Journaliste Magee laat veel weg en dat komt dit boek meestal ten goede, al verlang je bij momenten naar een diepe duik in de hoofden van de personages.

Verhalen over oorlog en trauma wonnen al eerder de Women's Prize. Denk aan Anne Michaels en Helen Dunmore. Magee werpt in haar boek geen leesdrempels op, dit is geen kansloze genomineerde.

AUDREY MAGEE

The undertaking.

Atlantic Books, 304 blz., 16,49 ?.

¨¨¨èè

Masquer le texte

De Duitse onderwijzer Peter Faber, soldaat in het nazileger dat Rusland wil veroveren, trouwt in 1942 met de handschoen de Berlijnse typiste Katharina Spinell, zodat hij tien dagen huwelijksverlof krijgt en weg is van het Russische front. In Berlijn valt Katharina mee en op zijn via haar felle nazivader verdubbelde verlof, worden ze verliefd. Als hij terug is aan het front schrijft Katharina dat ze zwanger is en nu met haar ouders woont in het luxe appartement van een gedeporteerd joods gezin. Als de baby er is houdt Peter zich op de been met foto’s van vrouw en zoon. Tot het leger vast komt te zitten bij Stalingrad en hij krijgsgevangen wordt genomen. Katharina neemt aan dat hij is omgekomen en vindt een oplossing, tot de Russen Berlijn innemen. De Ierse journaliste debuteert met deze goedbesproken en goedvertaalde roman. Daarin laat ze indringend, heel boeiend en opvallend goed zien hoezeer de oorlog ingreep in het leven van de Duitse bevolking en vooral hoe mensen door de omstandigheden gedwongen, onverwachte keuzes maakten. Vrij kleine druk. Masquer le texte