Het zijn de personages, even waardig als gemankeerd, even fijnzinnig als vulgair, even dierlijk als rationaliserend, waarmee dit boek zich een plek op de favorietenplank heeft gemanoeuvreerd. McCullers had een uitzonderlijk oog voor zowel de diepst verborgen verlangens van de mens als voor het mondiale politieke spel dat onze gang bepaalt.

Vier verkreukelde figuren in de jaren 30, in een stad in het arme diepe zuiden van de VS. Een ruig tienermeisje dat ervan droomt componist te worden, een zachtaardige cafébaas met moedergevoelens, een alcoholische marxist en een strijdvaardige zwarte arts, in een door en door racistische omgeving. Alle vier zijn ze ten diepste eenzaam, tot ze de doofstomme John Singer ontmoeten. Bij hem storten ze hun hart uit, vinden ze de verbondenheid die ze zoeken, maar dat is natuurlijk pure projectie: Singer zwijgt, hij is een kale muur.

Opvallend is de losse, elliptische structuur - die houdt het midden tussen een verhalenbundel en een roman, bij elkaar gehouden door de warme glimlach van Singer. Je zou hierin een weerspiegeling kunnen zien van het gebrek aan solidariteit tussen de kleverige armoedzaaiers die de bladzijden bevolken.

Het hart is een eenzame jager is meer dan een kritiek op sociale ongelijkheid of vreemdelingenhaat. Het toont wat nodig is om de mens uit zijn isolement te halen: empathie. McCullers doceert dat niet, ze gaat ons erin voor.

Atheneum - Polak & van Gennep, 368 p., 19,99 euro. Vertaald door Molly van Gelder.

Hide text

De doofstomme John Singer is 32 als zijn beste vriend, een eveneens doofstomme Griek, met wie hij al 10 jaar een etage deelt in een stad in het zuiden van de VS, ziek wordt en wordt opgenomen in een gesticht. Singer is geschokt en voelt zich eenzaam, maar een jaar later is hij het middelpunt van een groepje erg verschillende, eenzame mensen. De cafetariabaas, de dronken monteur, de onbegrepen zwarte huisarts en het muzikale meisje dat zo graag volwassen wil zijn, zoeken de intelligente, wijze Singer op, omdat ze wél tegen hem kunnen praten, maar hij niet terugpraat. Als Singer na de dood van zijn beste vriend in 1939 zelfmoord pleegt, zijn de 4 positief door hem veranderd. Belangrijke thema's in McCullers (1917-1967) fictie zijn isolement en liefde. Het indringendst zijn ze verwerkt in twee klassieke romans 'The ballad of the sad cafe' en deze, haar debuut. Het is een prachtig, soms ironisch verhaal over eenzaamheid en het zoeken naar begrip en liefde van gevoelige mensen, dat nog steeds kan ontroeren. Prettig leesbare vertaling. Zwartwitomslagfoto uit de gelijknamige film van 1968. Kleine druk. Hide text