In 2022 is het zover! Na de verkiezingsoverwinning van de Moslimbroederschap krijgt Frankrijk een islamitische president, de visionaire Ben Abbas. De voortekenen waren er al. Economische crises, sociaal venijn en politieke impasse schiepen ruimte voor bezielend elan. De nieuwe staatsgodsdienst luidt met zijn demografische kernwaarden een bloeiperiode in; werk genoeg: de vrouwen zitten thuis. Ook hoogleraar François, meegezogen in de verlammende tijdgeest, zoekt een uitweg. Zich spiegelend aan de zienswijze van de romancier Huysmans (1848-1907) zint hij op bovenindividuele eenheid, op een reddende bekering, voorwaarde voor zijn universitaire status, maar ook voor gelukzalige mannelijkheid. Fabuleren over een toekomstig bestel inclusief seksuele obsessies deed Houellebecq (1956) al eerder. Nu extrapoleert hij het huidige spanningsveld naar een mogelijke onderwerping aan een politiek-religieus dictaat op relatief korte termijn. Een uitdagende visie, deze getuigenis van François, die zicht biedt op significante tendensen, ondanks nogal wat karikaturale uitschieters in de beeldvorming. Verberg tekst