Kim Småge (geb. 1945) geniet in Noorwegen een reputatie als de koningin van de Noorse misdaadroman. Zij ontving in Noorwegen de 'Rivertonprijs' en de 'Glazen Sleutel' voor de beste thriller van Scandinavië en geniet ook in ons Nederlands taalgebied bekendheid met werken als: Sub Rosa, Containervrouwen en Nachtduik.

Rode draad in het werk van Smäge is de precaire situatie van de vrouwelijke hoofdpersoon die steevast wordt belaagd door mannelijke moordenaars, psychopaten en verkrachters. In De witte handschoenen maakt de auteur het op dat stuk wel erg bont, en wel in zulke mate dat bij de lezer het vermoeden groeit dat het deze keer wel eens de vrouwelijke hoofdpersoon zou kunnen zijn die mentaal uit de bocht gaat door achter ieder hoekje een mannelijke boeman te zien. En er is meer niet in de haak met de vrouwelijke hoofdfiguur Lena, die van Noorse nevelen houdt en in het theater bij voorkeur mannenrollen vertolkt. Na een rol als knecht in Tsjechovs Kersentuin is ze tijdelijk werkloos en maakt zij van die gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan haar tweelingbroer. Zij treft haar broer aan in alle staten; ziek, verzwakt en bezeten van een onbestemde doodsangst. Uit diens nogal warrig relaas blijkt een en ander het gevolg te zijn van een emotionele schok opgedaan tijdens een inwijdingsceremonieel bij een vrijmetselaarsloge. Lena besluit zijn rol te gaan spelen en middels deze vermomming dreigt zij het mysterie rond een strikt geheime mannenclub te onthullen. Zij raakt evenwel zo in de ban van de vreemde rituele spelletjes die de machtigste mannen van de stad opvoeren, dat zij zelf geheel en al ontredderd raakt en het slachtoffer dreigt te worden van, jawel: het op wraak beluste elitaire mannenclubje.

'De vrijmetselarij van binnenuit belicht' zo luidt het bijbehorende titeltje op het voorplat, maar geen weldenkend mens zal geloof hechten aan het allegaartje dat de auteur opdist met betrekking tot vrijmetselaarsrituelen en -gebruiken. De witte handschoenen gaat enigszins gebukt onder dit gebrek aan ernstige research en wat rest is voer voor psychologen. Dat het 'kwade' in deze thriller slechts een afschaduwing is van de fobieën van het hoofdpersonage, doet deze keer afbreuk aan de geloofwaardigheid en de onderhuidse spanning. [Staf Schoeters] Verberg tekst

Een werkloze actrice wil uitvinden wat haar zieke tweelingboer doodsangst aanjaagt; zij stuit tragischerwijze op het geheime vrijmetselaarsdomein. De eigenlijk nogal dunne intrige is zorgvuldig opgebouwd. De laconieke verteltrant, in tegenwoordige tijd en zij-vorm, verhoogt de spanning. Het onconventionele uitgangspunt van vrijmetselaarsrituelen, de bijbehorende maatschappijvisie en machtsuitoefening is een fris geluid in de stroom conventionele thrillers. De sfeer is ook voelbaar anders dan in bijv. Amerikaanse thrillers. Het geweld is minimaal. Daarbij komen een scherp observatievermogen en afgeronde karaktertekening waarin gesloten karakters langzaam 'opengaan', consistent met de Noorse volksaard. Beeldend gesitueerd in modern Oslo. Uitstekende vertaling, normale druk. Schrijfster is o.m. bekroond met de Noorse Gouden Strop.